Oude bomen en rode duinen

Vandaag staat in het teken van het bezoeken van de Sossuvlei en Deathvlei. De eerste Vlei (pan) staat bekend om haar hoge rode duinen en Deathvlei om de dode bomen van 900 jaar oud. Het gebied ligt ingeklemd tussen de Zuidelijke Atlantische Oceaan aan de westkant en de Kalahari Woestijn aan de Oostkant. Motoren zijn in het gebied niet toegestaan dus ik sta om 07:00 uur met opgestoken duim bij de ingangspoort. De zesde auto stopt en ik word welkom geheten door een Duits echtpaar en hun tour guide met zijn 4×4. Gezellige mensen en ik trek uiteindelijk het grootste deel van de dag met hen op. 

Het is evengoed nog 40 kilometer rijden voordat het landschap echt begint te veranderen en de rode hoge duinen links en rechts om ons heen omhoog beginnen te steken. De hoogste duin (Bid Daddy) is met zijn 325 meter één van de hoogste  hoogste duinen ter wereld. De tour guide stopt echter bij een ander duin (Duin 45) van 170 meter, omdat het Duitste stel die graag omhoog wil lopen. Ik loop mee en na een half uurtje klimmen staan we op de top. Vanaf daar een mooi uitzicht over het landschap en de andere duinen. Je ziet ook waar de rivier behoort te stromen. Er staan nog wel bomen aan de rivierbedding maar water is er al in geen jaren meer gezien. Rennend over de schuine helling naar beneden gaat een stuk sneller dan omhoog. Schoenen legen en weer door in de auto. 

 

We naderen Deathvlei, en dat is het gebied waar ik voor gekomen ben. In de schaduw van Big daddy ligt een uitgedroogde vlakte. Een door de wind ontstane duin heeft dit gebied 900 jaar geleden van de rivier afgesloten. Wat er rest is een vlakte met dode bomen. Dit zijn Camel Thorn Trees die je nu ook nog door heel Namibië aantreft. Het is hier het afgelopen millenium zo heet en droog geweest dat de bomen niet tot rotting zijn overgegaan. De dode bomen staan er dus ook al minimaal 900 jaar. Ze zijn helemaal zwart geworden. Met de witte zout/klei vlakte, de rode duinen op de achtergrond en de solitaire zwarte bomen maakt dit een waanzinnig plaatje. Het heeft iets mystieks om hier rond te lopen en te realiseren dat dit er bijna 1.000 jaar geleden precies zo uitzag. Ik schiet volop foto’s en al met al dwalen we zeker een uur rond op de vlakte. 

Inmiddels heeft de tour guide een tafeltje en stoelen neergezet en mijn Duitse vrienden dringen erop aan dat ik mee lunch. Ik stribbel uit beleefdheid nog even tegen maar val dan toch maar gewoon aan. 

Bij terugkomst op de camping tref ik Lydia, ze is naast beheerster van de camping ook verantwoordelijk voor het tankstation en de kleine supermarkt. Als ik koffie zit te drinken komt ze tegenover me zitten en er ontstaat een mooi gesprek. Ze is een alleenstaande moeder, haar dochter is inmiddels al 15 jaar en werd geboren toen ze hier kwam werken. Lydia heeft zich in de jaren opgewerkt tot eindverantwoordelijke maar heeft ook wel het gevoel dat haar leven een beetje vastgeroest is. Ze zegt dat ze teveel in haar comfort zone terecht is gekomen en het moeilijk vindt een volgende stap te maken. Zo hebben we een mooi gesprek over het nemen van stappen, de risico’s die daarbij horen. Maar ook de noodzaak om een eerste stap te nemen om naar een volgende fase in je leven te komen. 

De volgende ochtend ontdek ik dat één van de jakhalzen, die rond de camping zwerven, één van mijn slippers uit het voorportaaltje van mijn tent heeft gestolen. Hij kon kennelijk net met zijn kop onder het tentdoek door. Ik had ’s nachts wel iets gehoord maar niet door dat mijn linkerslipper gestolen werd. Ik zoek nog even in de omgeving maar deponeer uiteindelijk mijn andere slipper maar in de afvalbak.

De afgelopen week in het binnenland van Namibië waren mooi maar ook wel zwaar wat rijden betreft. Ik besluit om richting Windhoek te rijden om later in de week over de verharde weg naar het noorden te trekken. Maar eerst nog 200km over gravel en dan eindelijk weer wat asfalt onder de banden.

 

Geef je nu op voor een automatische email. Elke keer als er een nieuwe Blog wordt geplaats krijg je een e-mail. 

Loading

Geef je nu op voor een automatische email voor wanneer er een nieuwe Blog wordt gepost.